HET SCHILDEREN VAN TEXTUUR

De kunstschilder geeft objecten weer met gebruik van vorm, grootte, perspectief, kleur, schaduwen zoals diepe schaduw en hooglichten.

Hierbij is het schilderen van textuur naar mijn idee één van de lastigste onderdelen. Neem nu kleding als voorbeeld. Hoe laat je in het schilderwerkstuk het verschil zien tussen zijde, linnen, katoen, wol enz. Het aardige daarbij is dat de schilder dit het liefs wil suggereren via enkele kloddertjes verf, een paar hooglichten, in de stofvoering etc.

Zonder het juiste licht kunnen we geen textuur tonen. Arriveer je. op een mooie zomerse dag rond het middaguur, op het strand dan manifesteert het zand zich als één groot beige-wit oppervlak. De zon staat hoog en het zand is zonovergoten. Voor de fotograaf en schilder is dit het onaantrekkelijkste moment van de dag. Hetzelfde schouwspel wordt een stuk interessanter op een vroeg of laat tijdstip, wanneer de schaduwen lang zijn. En het wordt nog leuker wanneer het zand door wind en weer vorm heeft gekregen.

Met behulp van strijklicht wordt textuur heel goed zichtbaar. Via hooglichten en reflectie kan de gladheid en glans geaccentueerd worden. Afbeelding met voorbeelden

Textuur: Betekenis

Textuur heeft meerdere betekenissen die meestal te maken hebben met de manier waarop iets is samengesteld (materiaalkeuze, bewerkingstechnieken) en welke indruk het oppervlak ervan wekt, hoe het oppervlak van het materiaal aanvoelt en hoe de structuur eruitziet. Het is onder andere de textuur die het reflectievermogen, de manier waarop het licht weerkaatst, van het voorwerp bepaalt en dus hoe het eruitziet. Textuur wordt soms gebruikt als synoniem voor structuur. (bron: Wikipedia)

Waarom herkennen we hierin sneeuw ….en geen zand?

Gefotografeerd met tegenlicht. Mooi die zandheuveltjes na een stormachtige dag.

Hard nat zand, hoog bij de vloedlijn. Mooi met strijklicht.

Nat zand dat langzaam droogt tot het uit elkaar valt en verwaait.